Irritaties

Als ik ooit tot het Boeddhisme zou zijn overgegaan ( niet dus..) en dagelijks
meditatieve momenten zou hebben ingebouwd in mijn altijd veel te volle programma,
dan zou ik nu wellicht niet eens in staat zijn geweest, om een artikeltje als dit te
schrijven.
Ik weet hoe ik als boeddhist zo ongeveer geleefd zou hebben: ik zou mijzelf dan
waarschijnlijk niet voortdurend taken en verpichtingen opgelegd hebben en dat, wát ik
deed, zou ik met een onverdeelde concentratie gedaan hebben, aldus van de meest
eenvoudige klus ( als bijvoorbeeld aardappels schillen of koper poetsen) een meditatie
makend, zoals de Verlichte Meesters dat de mensheid altijd voorgeschreven hebben.
Ik zou dan ook de stroom van gedachten, die het bij ons allen van binnen zo hectisch
maken, in volle rust door mij heen hebben laten vloeien, ze niet bewust tegenhoudend,
maar er ook geen echte aandacht aan schenkend.
Misschien droeg ik dan ook wel zo'n ring, met als inscriptie: "Ook dit gaat voorbij".
Geluk? Extase? …Let op: ook dit gaat voorbij.
Wanhoop? Ziekte? Afscheid nemen? … Relax: ook dit gaat voorbij.
Zo zou ik dan misschien wel een gelijkmatig mens geworden zijn, vast geworteld in
mijn eigen rust, niet omver te krijgen.
Helaas: ik ben nooit een boeddhist geworden; wel een perfectionist en een neuroot.
Als gevolg daarvan val ik nu constant van de ene irritatie in de andere, maar ik heb zo
het idee, dat ik hierin niet de enige ben.
Ik wil nu proberen de lijst, met mijn meest frequente irritaties, in kaart te brengen.

Kleine irritaties.

1. Dat de maaltijden en koffie/ annex theemomenten bij ons thuis steeds maar dichter op elkaar lijken te
komen ( mede door de luxe dat ik tegenwoordig uit kan slapen), dat ik het gevoel heb de hele dag alleen
nog maar 'in te nemen' en ik mij heel erg moet (wil) inspannen, om nog aan zinvollere zaken toe te
komen.

2. Dat ik, mede door wat er bij punt 1 staat, zelden of nooit voor wat langere tijd aan wát dan ook lijk te
kunnen besteden, zodat ik alles halverwege, onafgemaakt, alweer opzij moet leggen in de hoop, er
vandaag ... of morgen... of overmorgen... weer wél even tijd voor te krijgen.

3. Dat, áls ik al iets kan afmaken, die klus reeds de volgende dag weer opnieuw moet gebeuren, hetgeen
maakt, dat ik er nauwelijks enige voldoening aan ontleen.
De Prediker zei het al: " Welk voordeel heeft de mens van al zijn zwoegen, waarmee hij zich aftobt
onder de zon?" ( Prediker 1:3).

4. Dat ik nooit eens een uurtje rustig zit te lezen, niet omdat iemand anders mij dat verhindert ( in
tegendeel), maar omdat ik van mezelf pas rustig mag gaan zitten met een boek, als al die andere klussen
af zijn ( en dat zijn ze dus nooit).

5. Dat alle kleren ( ik draag alleen katoen, want ik kan niet tegen kunststoffen, die me altijd het gevoel
geven in een platsic zak gevangen te zitten) na een dag zo gekreukt en onooglijk zijn, dat ik ze nooit een
tweede keer aankan.

6. Dat wij middenin een schitterend natuurgebied wonen ( zie de middelste foto bovenaan de pagina) en
het er - om de een of andere reden - nooit van komt om daar eens rustig en genietend doorheen te
wandelen of te fietsen.

7. Dat ik zelfs de tijd niet neem om uitgebreid en rustig de krant te lezen, omdat er altijd wel iets 'nog niet
aan kant' is , naar mijn gevoel.

8. Een natte badkamer, met overal spetters.

9. Een te volle vuilnisbak.

10. Een koffiezet-apparaat, waarvan de drab van het vorige zet-moment nog in het natte filterzakje zit.

11. Een kam die nodig in een bakje met sop moet schoonweken.

12. Koper dat zichtbaar aan een nieuwe poetsbeurt toe is.

13. Niet aangeveegde en geschrobde tegels in de voortuin.

14. Kastjes die ik allang wil soppen en praktischer indelen, waar nauwelijks iets van komt.

15. Knellende ( niet-elastische ) taillebanden en sokken, die pijnlijke randen in je been achterlaten. Sinds
alle seizoenen echter steeds meer op de zomer gaan lijken, kan ik nu gelukkig vrijwel het hele jaar door
zomerbroeken met elastiek dragen en trek ik alleen 's avonds nog wel eens sokken aan in huis, dus deze
irritatie is zich ( dankzij de global warming van Al Gore ? ) aan het oplossen.

16. Zon op de ramen, waardoor je nauwelijks de televisie kunt zien.

17. Laat ( of liever: pas vroeg in de morgen) in slaap vallen en als het dan alweer licht wordt, terwijl je
het gevoel hebt nog maar nét ingedommeld te zijn en nog uren slaap nodig te hebben.

18. Telefoongesprekken die me eigenlijk maar matig boeien en die maar niet beëindigd lijken te kunnen
worden, ondanks al mijn voorzichtig-afrondende opmerkingen.

19. Niet aan het woord kunnen komen tijdens een conversatie, zodat je wel drie of vier keer aan een zin
begint, waarop de ander niet echt lijkt te zitten wachten.

20. De dwingende vraag: " WIL je het dan niet begrijpen.." , terwijl je het eenvoudigweg niet met die
andere persoon ééns bent , hoewel je natuurlijk wel degelijk snapt wat die beweert en bedoelt.
Je vind jezelf al zo aardig door die- van jouw eigen overtuiging afwijkende - opvatting rustig aan te
horen en je best te doen daar nog iets positiefs in te vinden, maar... jouw mening is kennelijk al
bijvoorbaat als niet ter zake doend en als dwarsdrijverij door het putje weggespoeld. Slecht voor de
bloeddruk, zelfs bij te meegaande types als ik.

21. Te fel, wit lamplicht ( t.l. bijvoorbeeld, maar eigenlijk alle witte gloeilampen).

22. Spiegels in winkels of in huiskamers.

23. Blauw schrijvende pennen.

24. In een wanordelijk bed moeten stappen.

25. Koude, gladde vloeren, met nergens een tapijt of kleedje.

26. Van die glimmende joggingpakken voor mannen, of nylon windjacks.

27. Een auto, waarin vaak gerookt wordt of is.

28. Proberen in slaap te komen terwijl er een televisie aanstaat.

29. Een huis zonder zichtbare boekenkasten en nergens een krant of tijdschrift in de buurt om even door
te bladeren.

30. Collectanten die bij je aanbellen onder etenstijd ( of eigenlijk altijd).

31. De huidige mode, waarbij je verplicht bent van jong tot oud met een te diep décolletée rond te lopen:
in veel winkels verkopen ze alleen nog maar blouses, waarvan het bovenste knoopje halverwege je bh of
nog lager zit en de halslijn zo schuin is uitgesneden, dat je er zelf geen knoop extra bij kunt aanzetten.
Bloot MOET blijkbaar - en liefst ten allen tijde, zelfs als je tegen de 80 loopt en bijvoorbeeld nog maar
één borst bezit of als je helaas helemaal plat bent of rare pukkels hebt.

32. Klanten in supermarkten, die wazig met hun karren door de paden dwalen en die net doen alsof ze
alleen op de wereld zijn. Ze kijken meestal strak voor zich uit met zo'n blik van: " Ik zie u niet en voor
mijn part kunt u doodvallen."

33. Ziekenhuizen waar mannen en vrouwen samen op één zaal moeten liggen. Ik heb zelf al besloten
liever vroegtijdig te sterven dan ooit te gedogen, dat ze mij ooit op zo'n zaal neerleggen ( mag een mens
a.u.b. zelf beslissen met en bij wie in de buurt hij slaapt? ).

34. Kapperszaken met kale, vitrageloze ramen, waarbij iedere voorbijganger zomaar naar binnen kan
kijken. Wie verzint zoiets?

35. Bingo-avonden voor oudere mensen (soms moeten die stakkers zelfs papieren feesthoedjes op en
lang niet alle bejaarden woonden vroeger in een achterbuurt).

P.S. Wie bij het lezen van bovenvermelde huiselijke werkzaamheden mocht denken, dat mijn echtgenoot
in het geheel niets uitvoert in het huishouden en dat hij mij alles laat doen, heeft het mis: hij doet veel,
heel veel.
Ik ben degene die mijzelf opjaagt. Noem dat maar eens geen neurose...

Ergere irritaties.

1. Mensen die meteen sussende geluiden beginnen te maken als je ergens enthousiast over bent of als je
juist je afkeuring over iets uitspreekt. ( Gij zult altijd gematigd en bezadigd zijn).

2. Mensen die vreemdgaan, terwijl ze tezelfdertijd alle geneugten van het getrouwd zijn accepteren alsof
ze daar ( nog) recht op hebben.
Wat is er eigenlijk tegen gewoon vrijgezel blijven, als je zo'n mentaliteit hebt?

3. Dames en heren ( vooral vrouwen, maar toch ook wel mannen), die het uiterlijk zo allesoverheersend
belangrijk vinden, dat ze hun medemensen voortdurend voornamelijk daarop beoordelen, of dat nu in
prijzende of juist in afkeurende zin gebeurt.

4. In het verlengde daarvan, uitlatingen in de zin van: " Haar ... daar en daar op het lichaam... dat kan
écht niet meer tegenwoordig...." Hoezo niet ? Waarom groeit het daar dan nog steeds? Foutje van de
Schepper?

5. Reclame!! Moet dat zo luid en zo ordinair? Verkoopt een product werkelijk beter als je het door een
krijsende idioot, vrijwel onverstaanbaar, laat aanprijzen? En kunnen die reclamebureaus nu echt geen
mensen vinden, die weten hoe en waarop je een klemtoon legt?

6. Instellingen als het Kankerfonds of de Hartstichting - of van welke andere ziekte dat soort organisaties
dan ook rijk worden - die je ervan proberen te overtuigen, dat ook jij waarschijnlijk wel aan een enge
tumor of een hartinfarct zult overlijden en of je daarom maar even heel snel een fors bedrag wilt
afschuiven ( om het noodlot af te kopen?).

7. Het hele onderwijs in Nederland, in al zijn lagen en geledingen. Mensen die, bijvoorbeeld in de
vijftiger jaren, de middelbare school verlieten wisten duidelijk meer, veel meer, dan ze tegenwoordig
weten als ze van de universiteit komen. Wie nu met een diploma het voortgezet onderwijs verlaat weet
ook alweer beduidend minder, dan onze ouders en grootouders op de lagere ( basis) school opstaken.
Kennelijk wil men (lees: links) de bevolking bewust dom houden of maken.

8. Boeken! Kon je, nog niet zo lang geleden, in een goede boekhandel van een bepaalde auteur het hele
oeuvre netjes op volgorde van verschijnen in de kasten zien staan, tegenwoordig staat alleen het
allerlaatste boek van de schrijver daar nog maar en zelfs dat exemplaar maar héél kort, terwijl je met
nabestellen ook snel moet zijn, want een boek is al spoedig in het geheel niet leverbaar meer.
'Ruimtegebrek' wordt als oorzaak genoemd. Nog even en je kunt de boeken, die je zoekt, alleen nog
maar vinden bij de Slegte of in andere 2e handszaken.

9. New Age-cursussen. Iedere gestoorde zweefmolen kan thans in de eigen huiskamer 'workshops' gaan
geven over Tarotleggingen, magnetiseren, reiki, geneeskrachtige kruiden en wat al niet meer, dit alles
tegen woekerprijzen en gelardeerd met wijsneuzerige opmerkingen ( 'Dit overkomt u natuurlijk niet
toevallig'… of ' wat kunt u daar nu van leren, denkt u?'), die zelfs de meest vreedzame mens de neiging
bezorgen om zo'n cursusleider (of - ster) de tanden uit de mond te slaan.

10. Huisartsen, die van hun patiënt een diagnose willen horen: "Wat denkt u zelf dat het zou kunnen
zijn?" en die al achter hun computer zitten om een bijpassend recept naar de apotheek over te mailen,
terwijl jij nog maar nauwelijks één symptoom aan hem hebt kunnen vertellen.

Serieuze irritaties.

1. Het feit dat onze westerse wereld binnen niet al te lange tijd door moslims wordt geregeerd, compleet
met hun sharia-wetgeving, die goed moet maken wat onze eigen slappe overheid en politie al decennia
lang ( bewust?) hebben laten liggen.

2. Onze gemuilkorfde pers. Er gebeurt veel, heel veel in ons eigen land en in de grote wereld
daaromheen, dat wij van bepaalde figuren NIET mogen horen. Alle media staan stijf van de linkse
journalisten ( allen in dezelfde mal gegoten op de School voor de Journalistiek) en rechtse journalisten
zijn er niet of mogen niet aan bod komen.

3. Iedere Nederlander die hard werkt of eens hard gewerkt heeft, wordt brutaalweg kaalgeplukt om de
horde vreemdelingen, die ieder jaar ongehinderd ons land instroomt, te kunnen onderhouden. Dit soort
gedwongen 'solidariteit' staat natuurlijk gelijk aan diefstal van staatswege, want men heeft niet aan ons
gevraagd of wij die wolken menselijke sprinkhanen überhaupt wel binnen onze landsgrenzen wilden
hebben ( het zijn namelijk geen vluchtelingen !) en al helemaal niet, of wij daar onze duurverdiende
spaarcenten aan wilden afstaan.

4. De verseksualisering van de westerse wereld, waarin Nederland een beschamende voorpostfunctie
vervult. Ieder tijdschrift, iedere reclamefolder, laat min of meer ontblote dames zien, tot de al dan niet
met siliconen opgevulde vleesmassa's en de bilspleten ons zowat de strot uitkomen. Zelfs tijdschriften
voor 12-jarigen gaan al, naast onderwerpen over b.v. paarden en make-up, voornamelijk over seks ( of
abortus, of vreemdgaan, of echtscheiding, of verkrachting, of homoseksualiteit, of pedofilie, of travestie,
of 'in een verkeerd lichaam zitten' of tatoeages en/of piercings op en door de meest intieme
lichaamsdelen). Nu zwijg ik nog maar over de programma's, die de zogenaamde 'commerciële zenders'
laat in de avond en in de nachtelijke uren uitzenden en die een normaal mens iedere lust tot seks
zouden kunnen ontnemen.

5. De teloorgang van het 'ware' geloof! Dat echte, christelijke geloof is er nog wel, maar men moet het
met een lantarentje zoeken. De ( grote) kerken zijn al tientallen jaren bezig om de boodschap zo
oppervlakkig en nietszeggend en tot niets verplichtend te maken ( zeg maar: goedkoop te maken), dat
men helemaal niet gek op moet kijken als mensen, die nog regelmatig naar de kerk gaan, ondanks dat
toch nauwelijks iets over de Bijbel en de geloofsleer weten en alleen nog maar vaag-lievig meehuilen en
meeheulen met alle wolven in het anti-christelijke bos, dat de moderne maatschappij geworden is.
Terwijl men in elke boekwinkel stapels religieuze boeken vindt, waarin een schrijver bijvoorbeeld délen
lang net doet of God hem ertoe geïnspireerd heeft om de hele Bijbel ( Zijn eigen eeuwig Woord) te
ontkrachten - en dat soort boeken wordt gevreten… en iedere niet-gelovige er, na het lezen van weer
andere leugenachtge lektuur, vrijmoedig vanuit gaat toch in een of andere hemel te komen na zijn dood,
blijven de boeken, waarin echt op de Bijbel gestudeerd is, door maar een handjevol 'stillen-in-den-lande'
gelezen en die geven het geleerde nauwelijks door, want wie, in dit gekkenhuis dat onze wereld
geworden is, verlangt nog naar echte waarheid en naar een glimp van God en de andere, betere,
toekomende wereld?

Mag ik het bij deze opsomming van irritaties laten?
Denkt u overigens niet, dat mijn eigen leven nu overloopt van zwaarmoedigheid en
chagrijn: integendeel.
Ik denk dat ik een van de gelukkigste mensen op deze planeet ben, met de liefste
echtgenoot die men zich wensen kan, maar juist omdat ik het leven zo'n Godsgeschenk
vind ( letterlijk dus), irriteert het mij mateloos,dat mensen zo slordig met dat geschenk
omgaan.
Om met de Prediker ( dat is, zoals u weet, een bijnaam van de wijze koning Salomo) te
eindigen : "Welaan dan: eet uw brood met vreugde en drink uw wijn met een vrolijk
hart, want als gij dit doet, dan heeft God dit reeds lang zo gewild.
Laten uw klederen te allen tijde wit zijn en olie ontbreke niet op uw hoofd.
Geniet het leven met degene, die gij liefhebt, al de dagen des ijdelen levens, die God u
geeft onder de zon, al uw ijdele dagen, want dat is uw deel onder de levenden en bij
het zwoegen, waarmee gij u aftobt onder de zon". ( Pred. 9: 7-9).

Gielah.